ماریو بالوتلی باروآه (Mario Balotelli Barwuah) در ۱۲ اوت ۱۹۹۰ در شهر پالرمو، ایتالیا متولد شد. او یکی از جنجالیترین و مستعدترین فوتبالیستهای ایتالیایی محسوب میشود که در پست مهاجم بازی میکند. بالوتلی در طول دوران حرفهای خود در باشگاههای بزرگی مانند اینترمیلان، منچسترسیتی، میلان و لیورپول بازی کرده و به خاطر شخصیت خاص، حرکات غیرمنتظره داخل و خارج از زمین، و همچنین استعداد فوقالعادهاش در گلزنی شناخته میشود.
والدین بیولوژیکی بالوتلی مهاجرانی از غنا بودند، اما او در سنین کودکی به دلیل مشکلات مالی و پزشکی توسط خانوادهای ایتالیایی به سرپرستی گرفته شد. او فوتبال را از سنین پایین آغاز کرد و در تیمهای پایهای شهر خود بازی کرد. بالوتلی در ۱۵ سالگی به تیم بزرگسالان لومتزانه راه یافت و اولین بازی رسمی خود را در سال ۲۰۰۶ در سری C ایتالیا انجام داد. استعداد فوقالعاده او باعث شد که خیلی زود مورد توجه باشگاههای بزرگ اروپایی قرار بگیرد.
در سال ۲۰۰۶، اینترمیلان با جذب بالوتلی، او را به یکی از جوانترین استعدادهای فوتبال ایتالیا تبدیل کرد. او ابتدا در تیم جوانان اینتر بازی کرد و در ژوئن ۲۰۰۷، اینتر مالکیت کامل او را به دست آورد. بالوتلی در همان فصل درخشان ظاهر شد و به یکی از مهرههای کلیدی تیم تبدیل شد. او در اینتر زیر نظر روبرتو مانچینی و سپس ژوزه مورینیو کار کرد و با این تیم موفق به کسب سهگانه تاریخی (لیگ قهرمانان اروپا، سری آ و کوپا ایتالیا) در سال ۲۰۱۰ شد.
پس از درخشش در اینتر، در سال ۲۰۱۰، بالوتلی با مبلغ ۲۱٫۸ میلیون یورو به منچسترسیتی پیوست و بار دیگر زیر نظر روبرتو مانچینی قرار گرفت. او در این تیم با استعداد فوقالعاده خود، اما حاشیههای فراوان، شناخته شد. او یکی از عوامل اصلی قهرمانی منچسترسیتی در لیگ برتر ۲۰۱۱–۲۰۱۲ بود و پاس گل تاریخی او به سرخیو آگوئرو در آخرین بازی فصل برابر کوئینز پارک رنجرز، قهرمانی را برای سیتی به ارمغان آورد.
در ژانویه ۲۰۱۳، بالوتلی با قراردادی ۲۲ میلیون یورویی به میلان پیوست. او در همان ابتدای حضورش درخشش فوقالعادهای داشت و در ۱۳ بازی ابتدایی خود ۱۲ گل به ثمر رساند. اما با گذشت زمان، رفتارهای جنجالی او تأثیر منفی روی عملکردش گذاشت.
در سال ۲۰۱۴، لیورپول با مبلغ ۱۶ میلیون پوند بالوتلی را به خدمت گرفت. اما این انتقال موفقیتآمیز نبود و او تنها ۱۶ بازی برای لیورپول انجام داد و تنها یک گل در لیگ برتر به ثمر رساند. این عملکرد ضعیف باعث شد که او به صورت قرضی به میلان بازگردد، اما نتوانست در این تیم نیز موفق ظاهر شود.
پس از جدایی از لیورپول، بالوتلی راهی تیمهای مختلفی مانند نیس، مارسی، برشا، مونزا، آدانا دمیر اسپور و چند تیم دیگر شد. او در برخی مقاطع عملکرد خوبی داشت، اما هرگز به سطحی که از او انتظار میرفت، نرسید.
بالوتلی از سال ۲۰۱۰ برای تیم ملی ایتالیا به میدان رفت و یکی از مهرههای کلیدی تیم ملی در یورو ۲۰۱۲ بود. او در نیمهنهایی این رقابتها با دو گل تماشایی برابر آلمان درخشید و ایتالیا را به فینال رساند. هرچند که تیمش در فینال برابر اسپانیا شکست خورد.
او همچنین در جام جهانی ۲۰۱۴ برای ایتالیا بازی کرد، اما این تیم نتوانست از مرحله گروهی صعود کند.
ماریو بالوتلی مهاجمی قدرتمند، باهوش و تکنیکی است که قدرت بدنی بالا، شوتهای محکم و توانایی گلزنی از فواصل مختلف را دارد. با این حال، رفتارهای غیرحرفهای، عدم تمرکز و درگیریهای مداوم با مربیان و همتیمیهایش، مانع از شکوفایی کامل استعداد او شد.